26 września 2012

Nie spajajmy w jedną całość.

A może wcale nie chodzi o to, żeby żyć w zgodzie i uśmiechać się do siebie, ilekroć tylko spotykają się tęczówki? Może od czasu do czasu ktoś musi przenieść się na kanapę, krzyknąć i trzasnąć drzwiami, by następnie włączając muzykę zagłuszyć słowa drugiego? Może rozmowa nie jest dobra na wszystko, dobrze wiem przecież, że czasem muszą opaść emocje, żeby nikt nie powiedział o dwa słowa za dużo. Zbyt mocne słowa niszczą relacje, nawet najsilniejsze. I bez względu na to, czy wierzyć w to, że liczą się czyny nie słowa, czy wyprzeć się tego całkowicie - obie te rzeczy są ważne. Więc może czasem, kiedy spotykają się tęczówki zamiast uśmiechu trzeba ciskać gromy, krzyknąć raz, czy dwa i zagłuszyć odpowiedź. Przespać noc czy dwie na kanapie, z rękawem jego swetra przytulonym do twarzy, by pewnego ranka wstać, wypić razem kawę i uśmiechnąć się przepraszająco. Życie nie jest sielanką, a ja wierzę przecież w to, że kłótnie umacniają związki. Niekiedy nawet te, które nie opierają się na czystej i bezsprzecznej miłości. Czystej i bezsprzecznej... przesadziłam? Może trochę. Ale nie o to chodzi, żeby nazywać. Nazewnictwo nie jest ważne. Czasem nawet wydaje mi się, że bez tego jest łatwiej. Kiedy on pozostanie nim, a ja nadal będę sobą. Nie spajajmy, nie łączmy na siłę. Ja wciąż za wysoko, on nadal nie taki. Oprzyjmy wszystko na teraźniejszości, nie myślmy o jutrze, które nie istnieje. Jutro może nas nie być, to nie ma znaczenia. Dzisiaj zadzwoń na dobranoc i powiedz, że postarasz się być jutro. Jeśli nie wyjdzie nie będę żałować. Nie ma przywiązania, jest chwila. Mnie wystarczy, Ty też się nie postawisz. Prawda? Jeszcze dziewięć miesięcy, i ani dnia dłużej. Później, w tym miejscu, nie będzie już niczego. 

49 komentarzy :

  1. Sielankowo, bezproblemowo - to tak nie działa, nic nie jest ciągle piękne. Musi być szczerość, muszą być kłótnie. A nic na siłę robić nie można, tak jak mówisz.


    9 miesięcy?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem, że nie działa, ze mną tym bardziej. Może ktoś to kiedyś zniesie na dłużej niż chwilę. Może ja kogoś zniosę na dłużej niż chwile, kiedy będzie chciał być naprawdę blisko. Albo nie?

      Cholernie długie, niestety.

      Usuń
    2. Przyjdzie taki czas, że wszystko się zmieni. Oby się zmieniło u Ciebie na lepsze, żeby szczęście biło od Ciebie na kilometr ;) Trzeba w to wierzyć. Grunt to pozytywne nastawienie :*

      Usuń
    3. Jeśli o związki chodzi, to zawsze mam z tym problem. Dlatego staram się o tym nie myśleć za dużo. Czasem mi jedynie nie wychodzi ;)

      Usuń
  2. Krzyczeć jest łatwo. Brać oddech i wyrzucać z siebie wszystko. Dla mnie trudniejsza jest ta rozmowa niż samotna noc na kanapie przy trzaskających drzwiach. Może? Ale czy nigdy nie myśli się o jutrze, nie palnuje, nie czeka?

    Dopisek. Nie rozumiem?

    OdpowiedzUsuń
  3. Ty zawsze masz rację i tym razem też masz. Czasami aż trzeba się pokłócić żeby zrozumieć jak bardzo nam na sobie zależy.

    9 miesięcy? Jak mam to rozumieć?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeszcze raz mi napiszesz, że zawsze mam rację to popadnę w absolutny samozachwyt, serio ;)

      Dosłownie. Z utęsknieniem wyczekuję czerwca.

      Usuń
    2. Samozachwyt będzie całkowicie uzasadniony.
      Co będzie w czerwcu?

      Usuń
  4. Dokładnie, zgadzam się z komentarzem powyżej. Niekiedy kłótnie pomagają zrozumieć i uświadomić sobie, jak bardzo nam zależy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I ja się z tym zgadzam, dlatego uważam, że są ważne.

      Usuń
  5. Własnie, o co chodzi z tymi 9 miesiącami? Kojarzy mi się z ciążą, masakra :P Wszystko mi się z nią kojarzy ostatnio :D

    Ja już przestałam żyć "byleby dziś". Ale jeśli Tobie z tym dobrze - żyj :) I bądź szczęśliwa.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie też niedawno wszystko się tak kojarzyło, ale nie, u mnie jej nie ma. I niech tak zostanie na razie bynajmniej ;D

      Ja zaczęłam, tymczasowo. Później to minie, znów przyjdzie patrzenie w przyszłość. Na razie mi dobrze, potrzebuję "dziś".

      Usuń
    2. Dlaczego tak Ci się kojarzyło? Czyżby jakieś strachy/przypuszczenia/możliwość? :D

      Weź głęboki oddech, pożyj chwilą, naciesz się nią, masz rację :*

      Usuń
    3. Obserwując ludzi wokół mnie nie da się właściwie na każdym kroku nie zauważać dzieci. Jedni je mają, drudzy za chwilę będą mieli, trzeci chcą mieć. Przypuszczeń nie ma, strachy raczej w drugą stronę.

      Raz na jakiś czas trzeba przecież, nie? :)

      Usuń
    4. To dobrze, już sobie wyobraziłam Alien w roli matki :D

      Trzeba. Chociaż ja to ograniczyłam do pewnych aspektów, ale całokształtem wybiegam w przyszłość. On mnie tego uczy.

      Usuń
    5. To dziecko miałoby... przesrane. ;D

      Myślę, że ja całokształtem też - mimo wszystko - wybiegam w przyszłość, chyba nie umiem inaczej. To zdrowe spojrzenie. Dobrze, że On się go uczy.

      Usuń
    6. Dlaczego? :D

      To dobrze, to znaczy że jesteś dojrzałą kobietą :)

      Usuń
    7. Byłabym surowym rodzicem. Kochającym, ale surowym.

      Podobno.

      Usuń
    8. Z jednej strony dobrze.

      Usuń
    9. A z drugiej, kiedy moja córka zaczęłaby pisać bloga - jej matka byłaby znana w całym internecie, znienawidzona przez wszystkie nastolatki xd

      Usuń
  6. Niech więc będzie chwila.
    9 miesięcy to taki... magiczny czas ;D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Idź Ty mi z tą magią stąd, a kysz! Ja dobrze wiem, co Ty masz na myśli ;D

      Usuń
    2. Nie pójdę ;p Będę Ci gdybać, czarować i przepowiadać ;D

      Usuń
    3. A to się i tak nie spełni? ;D

      Usuń
    4. Lexi? A... a... a kysz! ;D

      Usuń
  7. dlaczego akurat 9 miesięcy?
    my nie potrafimy się kłócić, nawet jeśli chcemy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja mam dar do tego, nawet jeśli nie chcę.
      Do końca czerwca, egzaminów.

      Usuń
  8. A ja (wiem, wiem - nie zaczyna się zdania od 'a') jestem zwolenniczka rozmów, co więcej uważam, że przynosza one wiele dobrego. Oczywiście nie mam tu na myśli rozmowy, gdzie wykrzykujemy sobie w twarz swoje błedy, wyzywamy się i oblewamy potokiem brzydkich słów. Mam namyśli rozmowe kulturalnych ludzi, szczerą, ale grzeczną, gdzie po zakończeniu nie będzie żalu o słowo, które padło. Sama już wiele razy się przekonałam, że lepiej powiedzieć sobie na spokojnie o potencjalnych błędach, czy żalach, niż kłócić się, krzyczeć, płakać (mimo, że czasem rzeczywiście po nim lepiej), czy właśnie trzaskać drzwiami. Wszsyskot da się naprawić i wyjaśnić. Czasem trzeba tylko iść na kompromis.

    Owocnych 9 miesięcy! :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I ja jestem tego samego zdania, tylko nie każdy człowiek jest w stanie w każdej chwili o wszystkim rozmawiać. Mało, niektórzy ludzie w ogóle nie umieją rozmawiać i bez względu na to, jak bardzo będziemy starali się ich tego nauczyć - czasem się nie da...

      A dziękuję ;)

      Usuń
  9. rozmowa jest dobra na wszystko. tylko nie każda chwila jest dobra na rozmowę. czasami trzeba ochłonąć, ale chyba nie na długo... :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Tak, zgodzę się z tym. Kłótnie umacniają związki. Czasami trzeba na siebie nawrzeszczeć i wyjść trzaskając drzwiami. By potem móc wrócić gdy emocje już opadną na szczerą rozmowe. Znacznie przyjemniejsze jest jednak "godzenie się " :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pewnie, że tak :)
      Choć jestem typem człowieka, który uważa, że rozmowa jest dobra na wszystko - jestem też wybuchowa i nie widzę chęci rozmowy z drugiej strony to zdarza mi się trzaskać drzwiami... A później współczuję tym, którzy chcą się godzić.

      Usuń
  11. Rozmowy rozmowami. Niektórym jest ciężko, niektórzy nigdy chyba nie dorastają, ale zawsze przecież warto próbować... otwierać usta i mówić, skoro dla Ciebie jest łatwiej.

    OdpowiedzUsuń
  12. Nie zawsze muszą być kłótnie. Są ludzie, wyjątkowi ludzie, którzy potrafią bez tego. Wystarczy, żeby jedna osoba taka była. Wtedy uspokoi drugą osobę, albo odizoluje, a potem poruszy temat dopiero, kiedy emocje opadną. Znam tylko jedną taką osobę. I szczerze podziwiam. Mnie zawsze nosi...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie też nosi, jestem nerwowa. Ale moim zdaniem życie bez kłótni to.. nie życie. One są potrzebne, od czasu do czasu.

      Usuń
  13. ale dobrze jest mieć stały grunt pod nogami... przywiązanie buduje ten grunt.
    słowa, słowa... ranią, leczą... ale nie są wszystkim. każdego dnia przekonuję się o tym na nowo.
    co do kłótni... one potrafią budować nawet bardziej niż czuło-słodkie słowa. tylko trzeba potrafić z nich wyjść.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że kłótnie jak nic innego pomagają ludziom nauczyć się rozmawiać. A to ważne, bardzo ważne.

      Usuń
    2. tylko czasem po tych kłótniach zostaje dziwny żal w sercu... wiem po sobie. ale przebrnęliśmy. i jest jeszcze lepiej. cudowniej :)

      Usuń
  14. Kiedy ludzie się kłócą nie mają czasu na zastanowienie się nad tym, co chcą powiedzieć, więc mówią to, co myślą. W końcu. Uważam, że to ważna część związku mimo wszystko,ale takie życia z dnia na dzień raczej by mi nie odpowiadało.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie na dłuższą metę też nie, ale dzisiaj nie chcę niczego więcej. Nie zależy mi na tyle, żeby patrzeć w przyszłość, nie chcą na nią zerkać.

      Usuń
  15. kłótnie są potrzebne. można więcej i jakoś tak bardziej racjonalnie wszystko przemyśleć. i potem milej się wraca.
    teraźniejszość... nie potrafię się na niej skupić. ciągle tylko martwienie się o jutro. i te wysokie poprzeczki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też zawsze się o nią martwiłam, a dzisiaj... wszystko wygląda nieco inaczej.

      Usuń
  16. Dobrze się tak pokłócić, powrzeszczeć, żeby potem móc się godzić. ;)

    OdpowiedzUsuń
  17. Dobrze napisałaś :) Kłótnie są potrzebne, trzeba wyrzucić z siebie gniew, ale czasem nie warto mówić zbyt wiele, bo niektóre słowa ranią zbyt głęboko. Lubię zawsze momenty, gdy się godzimy. Nie mówimy nic specjalnego, wystarczy jedno spojrzenie, a już wtulam się w jego ramię i szepczę 'przepraszam' :)

    OdpowiedzUsuń